محاسبات ابری در حقيقت نسل جديدي از شبكه‌هاي توزيع يافته است و همانند اينترنت به‌ كاربران خود اجازه مي‌دهد فايل‌ها را به ‌اشتراك بگذارند. به‌علا‌وه، منابع مشتركي از اطلاعات را براي استفاده‌كنندگان فراهم مي‌كند (Foster, Kesselman, Nick, & Tuecke, 2003; Foster & Kesselman, 2004). با استفاده از اين سيستم‌ها مي‌توان منابع كامپيوترهاي ناهمگون را به‌اشتراك گذاشت. هدف اصلي ابری استفاده از اين منابع مشترك مانند قدرت پردازنده، پهناي باند، پايگاه اطلاعاتي و در اختيار گذاردن آن براي ‌كامپيوتر مركزي است. ابری ترکیبی از منابع کامپیوتري سازمان­هاي مختلف است که در کنار هم و با همکاري هم، رسیدن به هدف خاصی را فراهم می­سازند (Foster, 2001).  

مدیریت منابع در سیستم­های ابری بدلیل توزیع جغرافیایی منابع، ناهمگونی منابع، مدیریت مستقل دامنه­های ابری با سیاست­ها و شیوه­های متفاوت و دامنه­های ابری با دسترسی­ها و مدل­های هزینه مختلف چالش برانگیز است. در نسل قبلی محیط­های محاسبات توزیع شده، سیستم­های مدیریت منابع اصولا برای اختصاص منابع برای کارها پاسخگو بودند. آنها همچنین توابعی مانند کشف منابع و نظارت را اجرا می­کردند که نقش اصلی آنها را پشتیبانی می­کردند. در سیستم­های ابری با مالکیت توزیع شده برای منابع و کارها، در نظر گرفتن کیفیت خدمات (QoS)^[1] و امنیت در هنگام تخصیص منابع مهم است. یکپارچگی کیفیت خدمات با سیستم مدیریت منابع توسط چندین محقق امتحان شده است. بهر حال امنیت به عنوان یک زیر ساخت مجزا از ابری اجرا می­شود و سیستم­ مدیریت منابع مجموعه­ای از تصمیمات تخصیص را بدون در نظر گرفتن مفهوم امنیت اتخاذ می­کند.

      در سیستم­های کامپیوتری توزیع شده، کار صدور مجوز برای یک کاربر برای استفاده از یک منبع شامل دو ملاحظه زیر است: اولا، اینکه کاربر و منبع می­توانند خودشان را در یک روش قابل اعتماد به یکدیگر بشناسانند. دوما، اینکه آنها به کسی اعتماد می­کنند که بدرستی رفتار می­کند نه اینکه از سیستم سوء استفاده می­کند (چه بطور تصادفی یا چه با هدف قبلی) (Lai, Ng, & Lyu, 2004). با در نظر گرفتن موارد فوق دو نوع اعتماد داریم: اعتماد هویت^[2] و اعتماد رفتاری^[3]. امروزه در بسیاری از سیستم­ها، مکانیسم اعتماد رفتاری و اعتماد هویتی با هم ترکیب می­شوند، بطوریکه برهان هویت، کاربر یا منبع را قادر می­سازد تا در یک گروهی از موجودیت­ها طبقه­بندی شوند که متعلق به درجه خاصی از اعتماد هستند و از این رو برای انجام یک مجموعه از عملیات مشخصی مجاز هستند. یک مثال نوعی در بسیاری از سیستم­های مبتنی بر ابری می­توان دید که در آن شناسایی با معرفی یک گواهی­نامه بهبود یافته است و هویت برای طبقه­بندی صاحب آن در یک سازمان مجازی خاص استفاده می­شود که اعضای آن، همه مجاز به انجام عملیات خاصی هستند.

با توجه به اینکه موضوع اعتماد در سیستم­های توزیع­شده علی­الخصوص محاسبات ابری به یک موضوع چالش برانگیز تبدیل شده است، محققین بسیاری در رابطه با آن تحقیق کرده و همچنین در حال تحقیق هستند. در این مقاله قصد داریم مدل­های مختلف اعتماد ارائه­شده برای محیط محاسبات ابری را بررسی کرده و همچنین از جنبه­های مختلف مورد مقایسه قرار دهیم. مابقی این مقاله به صورت زیر تنظیم می­شود. مدل­های مختلف اعتماد ارائه­شده در محیط محاسبات ابری  در بخش دو توضیح داده می­شود. در بخش سوم نیز مدل­های اعتماد بررسی­شده از جنبه­های مختلف مورد مقایسه قرار گرفته و در انتها نتیجه­گیری انجام خواهد شد.

[1] Quality of Service (QoS)

[2] Identity Trust

[3] Behavioral Ttrust